2 Corinthians 2

2 Corinthians 2:1

statui autem hoc ipse apud me ne iterum in tristitia venirem ad vos

2 Corinthians 2:2

si enim ego contristo vos et quis est qui me laetificet nisi qui contristatur ex me

2 Corinthians 2:3

et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est

2 Corinthians 2:4

nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis

2 Corinthians 2:5

si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos

2 Corinthians 2:6

sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus

2 Corinthians 2:7

ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est

2 Corinthians 2:8

propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem

2 Corinthians 2:9

ideo enim et scripsi ut cognoscam experimentum vestrum an in omnibus oboedientes sitis

2 Corinthians 2:10

cui autem aliquid donatis et ego nam et ego quod donavi si quid donavi propter vos in persona Christi

2 Corinthians 2:11

ut non circumveniamur a Satana non enim ignoramus cogitationes eius

2 Corinthians 2:12

cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in Domino

2 Corinthians 2:13

non habui requiem spiritui meo eo quod non invenerim Titum fratrem meum sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam

2 Corinthians 2:14

Deo autem gratias qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco

2 Corinthians 2:15

quia Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt

2 Corinthians 2:16

aliis quidem odor mortis in mortem aliis autem odor vitae in vitam et ad haec quis tam idoneus

2 Corinthians 2:17

non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei sed ex sinceritate sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur